ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ

Όταν ο άντρας μου σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό ατύχημα ,στις 25/5/2008 λίγες μέρες μετά τα 46τα γενέθλια του, ήμουν 6,5 μηνών έγκυος στο 2ρο παιδί μας.

Ο άντρας μου ήταν η προτεραιότητα μου. Ο καλλίτερος φίλος μου , ο σύντροφος μου, ο πατέρας των παιδιών μου, η αδελφή ψυχή μου.

Ένοιωσα, μαζί με τον άδικο και ξαφνικό χαμό του ,να χάνομαι κι εγώ.

Έπρεπε να κρατηθώ για το πρώτο μας παιδί , έπρεπε να κρατηθώ για το δεύτερο παιδί μας που σε λίγο καιρό θα γεννιόταν, έπρεπε να κρατηθώ γιατί δεν είχα άλλη επιλογή …και γιατί η επιλογή σ’ αυτή τη περίπτωση είναι μόνο μια.

ΝΑ ΣΦΙΞΕΙΣ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ.

ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ.

ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΓΑΠΑΜΕ, ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΠΟΤΕ.

ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ  ΜΟΝΟ ΑΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ .

ΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΖΟΥΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΗ ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΕΔΩ ΜΑΖΙ ΜΑΣ.

Από τα λίγα που θυμάμαι είναι πως βρισκόμουν σε κατάσταση σοκ, δίχως να έχω επαφή με το περιβάλλον. Είχα μια συμπεριφορά ασυνήθιστα ψύχραιμη και φερόμουν σαν όλα να είναι «φυσιολογικά», σαν αυτό να μην είχε συμβεί σ’ εμένα.( Ομολογώ πως ακόμα δεν το πιστεύω… νομίζω πως είναι στη δουλειά και πως θα γυρίσει. )

Όταν πέρασαν οι πρώτες 30 μέρες ,μάζεψα κάθε ψίχουλο ενέργειας για να βγω από το λήθαργο. Για να μπορέσω να ανασυγκροτηθώ. Ψάχνοντας  για βοήθεια , ανακάλυψα τη ψυχρή πραγματικότητα της Ελλάδος αλλά και την ευλογία του να είσαι Έλληνας.

Πέρα από την πολύτιμη υποστήριξη των συγγενών , φίλων, συναδέλφων, αναζητούσα επαγγελματική υποστήριξη με κάποια ειδίκευση όσον αφορά  «εγκυμοσύνη και χηρεία». Ήρθα αντιμέτωπη με πολλές κωμικοτραγικές καταστάσεις και με «επαγγελματίες» που με αντιμετώπιζαν σαν « το περιστατικό της καριέρας τους – περιστατικό για διατριβή» ,« σπάνιο φαινόμενο αλλά υπαρκτό».

Δεν το έβαλα κάτω ,πείσμωνα όλο και πιο πολύ και αποφάσισα πως,  θα με βοηθήσω,  να βοηθηθώ. ΠΑΣΕΙ ΘΥΣΙΑ. Αυτή η επιμονή μου με έκανε να γνωρίσω σπουδαίους ανθρώπους, με αγάπη προς τον άνθρωπο. Ανθρώπους που δίχως να με ξέρουν προσωπικά, στάθηκαν πρόθυμοι να με βοηθήσουν, προσφέροντας μου τον χρόνο τους ,τις γνώσεις τους, τον επαγγελματισμό τους αλλά και άλλοι απλοί άνθρωποι αλλά εξίσου σπουδαίοι,  που μέσα από το «απρόσωπο ιντερνετ» έγιναν φίλοι μου και ελπίζω να είμαστε μαζί για πολλά χρόνια σ’ αυτό το ταξίδι της ζωής.

Στις 19 Σεπτεμβρίου 2009 ,ήρθε στο κόσμο το δεύτερο παιδί μας. ένα υγιέστατο κοριτσάκι που πήρε το όνομα του μπαμπά της.

Η βοήθεια – κυρίως ψυχολογική – που είχα από τους ιατρούς μου και το προσωπικό του νοσοκομείου , έκανε τα πράγματα ευκολότερα.

Τώρα διανύω τη περίοδο της λοχείας. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα καθώς μια γυναίκα σε λοχεία έχει να αντιμετωπίσει πέρα από τους « δαίμονες-ορμόνες» και τη πραγματικότητα. Τη γραφειοκρατία , τα διαδικαστικά , την υποστήριξη στα παιδιά που πενθούν και άλλα…

Με ενδιαφέρει να επιβιώσω , να ρυθμίσω τα συναισθήματα κατά τρόπο υγιή.

Θα ήθελα όμως, μέσα από τη δική μου εμπειρία να μπορέσω να βοηθήσω άλλους νέους και νέες σε κατάσταση χηρείας, ώστε  να βοηθηθούν με οποιαδήποτε πληροφορία σε λιγότερο χρόνο απ’ ότι μου πήρε εμένα.

Και αν θελήσετε να συμμετέχετε σ’ αυτό το γκρουπ , έχουμε πολλά να κάνουμε.

ΓΙΑΤΙ η απώλεια του/της αγαπημένου/ης μας συζύγου είναι ένα από  τα δυσκολότερα πράγμα που μπορεί να μας συμβεί.

ΓΙΑΤΙ οι μπαμπάδες δεν είναι αθάνατοι  σ’ αυτό τον κόσμο.

ΓΙΑΤΙ μια γυναίκα που θρηνεί την απώλεια συζύγου σε κατάσταση εγκυμοσύνης ,δεν είναι «σπάνιο φαινόμενο»

ΓΙΑΤΙ αν έχεις χάσει τον σύντροφο σου ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ

«Αν ακούσεις το πόνο σου , θα δεις πως έχει πολλά να σε διδάξει.

Ίσως να σε κάνει ικανό να βοηθήσεις κάποιον άλλο που βρίσκεται ΤΩΡΑ στη φάση που ήσουν εσύ ΚΑΠΟΤΕ.

Ίσως τελικά αυτό να μετράει… Να υποστηρίξουμε ο ένας τον άλλο σ’ αυτό το ταξίδι» 

Στη μνήμη του άντρα μου Αριέλ

Esperame en el cielo Corazon si es que te vas primero..

ΤΟ « ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΣΕ ΧΗΡΕΙΑ» είναι μη κερδοσκοπική Οργάνωση .

Δεν είναι οργανωμένο γκρουπ και δεν αποτελείτε από επαγγελματίες.

Δεν έχει καμία ειδίκευση και δεν παρέχει συμβουλευτική και υποστηρικτική βοήθεια σε επαγγελματική βάση.

Σε περίπτωση που κάποιος αναζητάει εξειδικευμένη βοήθεια η παροχή υπηρεσιών ή βρίσκεται σε σοβαρή συναισθηματική κρίση με κίνδυνο της υγείας του ,θα πρέπει να απευθυνθεί σε επαγγελματίες ψυχολόγους, ψυχιάτρους  ,κοινωνικούς λειτουργούς, επαγγελματίες υγείας και παιδείας, συμβουλευτικά κέντρα, οργανισμούς.

Το «ΝΕΟΙ & ΝΕΕΣ ΣΕ ΧΗΡΕΙΑ » Ιδρύθηκε με σκοπό την συμπαράσταση, τη βοήθεια νέων ατόμων σε χηρεία και την ανταλλαγή πληροφοριών ,μέσω εθελοντικής συμμετοχής & βιωματικών καταστάσεων.